فلوئور زنی Flouridatin

بسته به شرایط آب و هوایی غلظت فلوئور مجاز در آب 0.6-1.2Mg/L می باشد
وحداکثر غلظت مجاز آلایندگی فلوئور 4Mg/L می باشد .
معروفترین ترکیبات فلوئور

1.سدیم فلوراید  (NaF یا هیدروفلو سیلیسیلیک)
این ترکیب به دلیل سرعت حل شدن زیاد در آب، پرکاربردترین ترکیب فلوئور می باشد با
این حال گرانترین ترکیب فلوئور می باشد. 

2. سدیم سیکلوفلوراید (Na2SiF6   یا هگزافلوئوسیلیسیلیک)
ترکیبی ارزان سفید و بی بو می باشد

3.اسید فلوئو سیلیسییلیک  ( H2SiF6 یا اسید سیلیکو فلوئوریک)
ترکیبی خورنده، بخار مانند ،شفا ف یا Transparentو باعث حساسیت روی پوست        
می  شود .دارای خلوص 22-30 می باشد

 کودکانی که  5Mg/Lفلوئور دریافت می کنند در آنها خرابی واز دست دادن دندان مشاهده    
می شود
 حذف فلوئور توسط آلومینای فعال یا ذغال استخوان Bone Charانجام می شود که احیای این
رزین توسط غلظت یک در صد سود سوز آور انجام می گیرد.
کمبود میزان فلوئور در آب آشامیدنی باعث کاهش مقاومت مینای دندان در مقابل خرابی
خصوصأ در کودکان می شود . غلظت بیش از 4Mg/L فلوئور باعث فلوروزیس دندان و
اگزوستوز  استخوانی می گردد .[1]

نکاتی در زمینه فلوئور زنی و فلوئور زدایی:
  روش Nalgonda: ترکیب آهک و سولفات آلومینیوم برای کاهش فلوئور به غلظت کمتراز 1.5Mg/L
 تمام روشهای حذف فلوئور به جز آلومینای فعال محدودیت دارند .
میکا Sio2یک مداخله گر در جریان حذف فلوئور می باشد .
  بهترین Ph برای حذف فلوئور 5-7 می باشد
  برای فلوئور زنی آب باید سختی گیری شده باشد و یا برای غلبه بر این مسئله از 
پلی فسفات ها  استفاده نمود 

http://www.environmentalhealth.ir 

سایت بهداشت محیط