تمیزکننده های قلیایی

تمیزکننده هاي قلیایی تاکنون به مقدار زیادي براي تمیز کردن فلزات مصرف شده اند و بیشتر به خاطر ارزانی نسبی و کارایی آنها بوده است. در یک فرمول بندي تمیز کننده قلیایی نمونه ممکن است از مواد زیر استفاده شده باشد:
1- مایه اولیه قلیایی، مثل سدیم هیدراکسید یا سدیم کربنات
2- ساخت مایه ها ( Builders )مثل سیلیکاتها و فسفاتها
3- مواد پراکنده ساز(Dispersing agents )
4- مواد فعال کننده سطح و امولسیون کننده ها
5- عوامل منزوي کننده( Sequestrants ) کمپلکس دهنده فلزي و سبک کننده هاي آب
6- محلول هاي بافر( Buffers ) مثل بورات ها
7- بازدارنده ها براي کاهش حمله روي فلز که باید تمیز شود به ویژه در مورد فلزات غیر آهنی
8- عوامل ظریف ساز( Refining agents)که بر پوشش فسفات بعدي اثر بگذارد
بعضی مواد بیش از یکی از نق شهاي بالا را بازي می کنند. مثلاً فسفاتها ممکن است ترکیبی از نقشهاي 1و 2و 3و 6 را داشته باشند و یا سیلیکاتها 1و 7 را داشته باشند.
اجزاي تمیزکننده بستگی به روش کاربرد دارد. تمیز کننده هاي پاششی نیاز به فعال کننده هاي سطح با کف کم دارند و معمولاً مقدار ماده فعال کننده آنها کمتر از تمیزکننده هایی است که براي مصرف به صورت غوطه وري طراحی می شوند.
تمیز کننده هاي پاششی معمولاً با غلظتهاي3-5 g/lit از محصول جامد مصرف می شوند.
از طرفی غلظت10-30 g/lit ، براي تمیز کننده هاي غوطه وري بیشتر معمول می باشد.
چربیگیري با بخار:
در چربی گیري با بخار قطع هاي که باید تمیز شود، وارد بخار متراکم حلال هیدروکربن کلردار می شود که در بالاي یک مخزن حلال جوشان جمع شده است. چربی گیري با بخار یک روش عالی براي زدودن روغن و گریس می باشد. اما ممکن است براي زدودن آلودگی هاي زیاد موثر نباشد.
برطرف کردن مواد جامد می تواند با همراه کردن یک وسیله پاشنده با حلال مایع موثر صورت گیرد.
وقتی که حلال مصرف می شود، روغن هاي روي آن جمع می شوند و امکان دارد نقطه جوش را بالا ببرد و در این صورت لازم است حلال را با تقطیر خالص نمود.
حلال هاي کلردار در تماس با آب به ویژه در حضور آلومینیوم گرایش به هیدرولیز دارند و چون محصولات هیدرولیز داراي اسید هیدراته می باشند، فقط از انواع داراي مواد بازدارنده ویژه باید مصرف کرد.
تري کلرو اتیلن (نقطه جوش87 درجه سانتیگراد) معمولاً بیشتر با پرکلرو اتیلن (نقطه جوش74 درجه سانتیگراد) به علت مسمومیت پایین آن، ترجیح داده می شود.
تمیز کاري با حلال هاي قابل امولسیونی:
در این روش فلز یا قطعه در حلال داراي عوامل پراکنده ساز غوطه ور می شود یا حلال روي آن پاشیده می شود و سپس با آب، آبکشی شده و آب حلال را همراه با هرگونه مواد حل شده پراکنده می کند.
حلال هاي هیدروکربنی مانند نفت سفید معمولاً بدین منظور بکار می روند. حلال هاي تمیزکننده قابل امولسیون را می توان به جهت تاثیر در بر طرف کردن انواع وسیعی از آلودگ یها در دماي محیط بکار برد.
با مقدمه فوق به بررسی طرح تولید چربی گیرهاي صنعتی پرداخته می شود. چربی گیرها می توانند شامل قلیاهاي سوزآور، سیلیکات ها، فسفا تها، کرومات ها، کربنا تها، بی کربنات ها، برات ها، سولفات ها،
نیتریت ها، کلریدها، صابو نها، رزین ، عوام ل مرطوب کننده سولفوناته ، عوامل ضد کف ، بازهاي آلی ، حلال هاي آلی ، عوامل جفت کننده آلی، نمکهاي اسیدها ي معدنی و یا آلی باشند.

رفرنس: http://www.daneshju.ir/forum/f1168/t61618.html